به یاد ناله‌های مرغ سحر

برایم فرقی نمی‌کرد که در کدام مرحلۀ درمان است. پیگیر این مسائل نبودم که این روزها در بیمارستان بستری است یا مرخص شده. چندین بار به دروغ یا به اشتباه گفتند پر کشیده، بعد تکذیب کردند. بالاخره یک روز گفتند به دیدار خدا رفت و واقعا رفت. ولی برایم فرقی نداشت. او مگر می‌مرد؟! مگر می‌میرد؟! بعضی‌ها زنده‌اند تا همیشه. به نظرم می‌شود هرکسی را که بخواهیم زنده نگه داریم تا همیشه. منظورم مالیخولیا و نپذیرفتن واقعیت و انکار حقیقت نیست.